Wees niet de beste versie van jezelf!
Best een gekke uitspraak toch?
Want willen we dat niet allemaal?
De beste versie van onszelf zijn.
Het beste uit onszelf halen.
Ons beste leven leven.
Misschien ga je lekker op dit soort uitspraken en werkt het motiverend voor je.
Mij inspireert het niet.
En ik denk dat dat geldt voor meer vrouwen.
Zeker als je enige vorm van perfectionisme herkent.
Als er een beste versie van mezelf is, zijn er dus ook minder goede versies.
Het is niet helpend om op die manier naar mezelf te kijken.
Ik was altijd al goed. (Ook al voelde ik me niet altijd goed over mezelf.)
En er zijn patronen in mijn leven die meer of minder behulpzaam zijn.
Voor mij. Voor mijn omgeving. Voor wat ik graag wil bereiken.
Met die patronen – en de onderliggende overtuigingen die er bij horen – heb ik veel gestoeid en ook veel blijvend veranderd in de afgelopen 15 jaar.
En ja, ik zou kunnen zeggen dat ik een betere versie van mezelf ben dan 15 jaar geleden. En ook een betere versie dan 5 jaar geleden. Ik ben geduldiger geworden naar mijn kinderen, om een voorbeeld te noemen.
Maar ik zeg dat niet!
Ik ben geen betere versie van wie ik eerst was.
Ik heb behulpzamere patronen.
Zit het dan alleen in de formulering?
Bedoelen we gewoon hetzelfde?
Dat is een mogelijkheid, maar vergis je niet wat taal doet.
Hoe je tegen jezelf praat heeft een enorme impact.
Als je bewust of onbewust nastreeft de beste versie van jezelf te zijn, impliceer je dat je nog niet het beste bent. En ik zeg het nog maar eens: je bent al goed!
Als je toch graag over versies wil praten, zullen we het dan hebben over wat we echt willen?
Bijvoorbeeld de meest ontspannen versie.
Of de meeste authentieke versie.
Of de meeste genietende, levenslustige, gelukkige versie.
Want het is leuk om na te denken over wie we eigenlijk willen zijn.
In ons zijn heel veel versies.
Niet opeenvolgend, met telkens een nieuwe upgrade.
Maar tegelijkertijd.
Natuurlijk willen we eigenlijk altijd helemaal onszelf zijn (wat dat dan ook precies betekent), maar feit is dat we verschillende delen in ons hebben die op verschillende momenten meer en minder op de voorgrond zijn.
Er is een geduldige moeder in mij. En die is er heel veel vaker dan 5 jaar geleden. Maar soms is er ook eventjes een ongeduldige bitch.
Nee, daar ben ik niet trots op.
En ergens zou ik wel willen dat er een beste versie van mezelf bestaat waarin ik nooit meer een ongeduldig kreng ben. En dat er een 7 stappen plan bestaat om daar te komen. Wat ik natuurlijk als de beste uitvoer.
Maar wat daadwerkelijk helpt om een geduldigere moeder te zijn is niet de focus leggen op wat ik moet verbeteren aan mezelf. Om hard en doelgericht te werken aan die beste versie.
Ik schiet dan in een kramp.
Wat helpt is om mezelf ruimte te geven.
Om mezelf ruimte te geven om te voelen wie ik wil zijn, hoe ik wil zijn.
Om te voelen wat ik nodig heb om geduldig te zijn.
En mogelijk wat ik kan veranderen in mijn patronen en overtuigingen.
Maar soms is die ruimte voelen al genoeg.
Ik stel voor dat jij ook niet probeert de beste versie van jezelf te zijn.
Het is niet de bedoeling dat jouw leven een groot zelfverbeteringsproject is.
Het is de bedoeling dat je leeft!
En wil jij in dat mooie leven van je meer ruimte voelen voor jou en waar jij naar verlangt? Is er iets waar jij anders over wil denken, anders over wil voelen of anders in wil doen?
Weet je dan van harte welkom voor een coachsessie in Culemborg of online via Zoom.
Klik hier om contact met me op te nemen voor een kennismaking.
Tof dat je mijn Schrijfsels leest of beluistert
Stuur ze gerust door!
Ik vind het heel leuk je reactie te lezen. Je kan me een mailtje sturen of een comment achterlaten in Substack.
Meer lezen of luisteren? In het archief vind je eerdere Schrijfsels.
Als je je inschrijft, krijg je twee keer per maand een mail met mijn nieuwste Schrijfsel en ontvang je meteen GRATIS ONTSPANNING: vijf korte oefeningen (5 tot 10 minuten) die je helpen ontspannen en verbinden met jezelf. Je hoeft alleen maar op play te drukken.
Zo raak. 'De beste versie van jezelf'. Te vaak gehoord, wordt er inmiddels lichtelijk geïrriteerd van. Was er bijna in gaan geloven, maar zie nu dat ik niet de enige ben die het een dooddoener en nogal populaire uitspraak vind.
Heerlijk. Doen!!!🤗