Geen kracht, maar ruimte
Een levensles van mijn zangjuf
Alle zachte delen los, zegt mijn zangjuf. Ik ontspan mijn billen en mijn buik – steeds opnieuw, want ongemerkt span ik ze ook weer aan – en doe mijn mond open na de uitademing zodat ik vanzelf weer gevuld word met adem. Ik maak ruimte in mijn lijf voor de klank.
Je moet geen kracht zetten, zegt mijn zangjuf. Maak ruimte.
Over ruimte gesproken. Ik heb ruimte voor nieuwe coachklanten. Klik hier voor meer info.
En er is nog ruimte in de vrouwencirkel met thema Ruimte voor Jezelf op zondagmiddag 6 juli in Culemborg. Meld je nu aan om te profiteren van de vroegboekkorting.
Sinds een jaar zing ik bij de Bedside Singers. Als amateurzangers zingen we in kleine groepjes aan het bed van mensen in de laatste fase van hun leven. Met zachte, meerstemmige liederen vanuit de hele wereld maken we een klankbad voor de toehoorder. Die hoeft niks te doen, niet te klappen en mag zelfs in slaap vallen. We zingen voor de ziel op reis.
Mensen vragen me wel eens of dit contact met stervende mensen niet heftig is. Zo ervaar ik het helemaal niet. Sterven hoort ook bij het leven. En het gaat naast de muziek over aandacht en kwaliteit van aanwezigheid. Dat past helemaal bij mij. Op deze manier aanwezig zijn bij iemand is echt heel bijzonder.
Wat niet wil zeggen dat ik niks tegenkom. Maar dat gaat vooral over mijn eigen gedoetjes. Bijvoorbeeld als het muzikaal ingewikkelder wordt. Zing ik goed genoeg? Moet ik harder/zachter/zuiverder?
Als het spannend wordt, ga ik mijn best doen. En – heb ik ontdekt – onbedoeld harder zingen. Druk zetten. Kracht gebruiken.
Mijn zangjuf leert me om dat niet te doen.
Het is fascinerend wat er gebeurt als ik bewust ruimte maak in mijn lijf. Zachte delen los, me laten vullen met adem en dan klank maken. Het verschil is meteen hoorbaar.
Ruimte, niet kracht.
En ik realiseerde me meteen dat dit over het hele leven gaat.
Er zijn momenten waar dat inmiddels vanzelf gaat voor me. In mijn werk stap ik heel gemakkelijk in die ruimte als ik een vrouwencirkel of een sessie begeleid. En heb ik manieren om mezelf onmiddellijk terug te brengen in die ruimte als ik merk dat ik neig naar mijn best doen of hard werken voor een ander.
Privé is de ruimte er soms ook vanzelfsprekend. En kan ik ook genadeloos in oude patronen schieten van heel hard mijn best doen. Op wilskracht dingen doen en daarna heel moe zijn. Ik merk het steeds sneller op en ben er steeds sneller uit.
Maar bij zoiets verschrikkelijks spannends als zingen ging ik toch voor het oude patroon. Onbewust natuurlijk. En wat ben ik blij dat ik dit ontdekt hebt.
Het is fascinerend dat als ik stop met kracht zetten, dat niet alleen een interne aangelegenheid is, niet alleen prettig voor mezelf, maar dat het ook meteen hoorbaar is in de klank en de samenzang.
Het is heerlijk dat als ik ruimte maak of eigenlijk contact maak met de ruimte die er altijd al was dat ik dan mooier zing.
Klank heeft ruimte nodig om te klinken. Geen kracht.
Het is heerlijk dat als ik contact maak met de ruimte die er altijd al was dat ik dan fijner en voller leef.
Ik heb ruimte nodig om te leven op mijn manier. Geen (wils)kracht.
Wil je ook meer ruimte ervaren? En van daaruit leven? (Of zingen?)
Welkom voor coaching of in de vrouwencirkel op 6 juli.
En ik vind het hartstikke leuk als je uitreikt naar aanleiding van wat je leest, hoe jij het ervaart, hoe jij erover denkt. Je kan me gewoon een mailtje te sturen.
Tof dat je mijn Schrijfsels leest of beluistert
Stuur ze gerust door!
Meer lezen of luisteren? In het archief vind je eerdere Schrijfsels.
Als je je inschrijft, krijg je twee keer per maand een mail met mijn nieuwste Schrijfsel en ontvang je meteen GRATIS ONTSPANNING: vijf korte oefeningen (5 tot 10 minuten) die je helpen ontspannen en verbinden met jezelf. Je hoeft alleen maar op play te drukken.